Özellikle
➡ İlk kez ebeveyn olan,
➡ Uzun yıllar sonra çocuk sahibi olan,
➡ Tedavi ile ve kayıplarla aileye katılan minik misafirlerin ebeveynleri, biraz daha histerik, kaygılı, kontrollü ve hatasız ilerlemeye çalışırlar…
Ebeveynlik evrenseldir ve bu hassasiyetleri eleştiriye kapalıdır.
Davranış problemleri üç yaş sonrasında kalıtsallaşır.
Öncesinde toplumca “yaramaz” diye ifade ettiğimiz uyumsuz davranışlar, deneme yanılma durumları ile ortaya çıkar.
Yetersiz hisseden ebeveyn hata yapar.
Daha iyi, daha doğru, daha tamam hissedebilmek için, çocuğun ihtiyacı olmayan yardımı, ihtiyacı olmayan korumayı sunar
➡ Bilişsel alanına müdahale edilen çocuk
❗ Dikkat eksikliği, odaklanamama
➡ Psiko-motor alanına müdahale edilen çocuk
❗ İnce ve kaba motorlarında gelişim geriliği
➡ Öz bakım alanına müdahale edilen çocuk
❗ Obsesyon geliştirme, memeden/bezden ayrılmalarda gecikme ve reddetme
➡ Dil gelişim alanına müdahale edilen çocuk
❗ Konuşma geriliği, dikkat eksikliği, artikülasyon bozukluğu, agresyon
➡ Sosyal-duygusal alanına müdahale edilen çocuk (En üzücü olanı)
Akranlarıyla iletişim kuramama, liderlik üstlenememe veya tam tersi her ortamda lider olma isteği, mesafesiz iletişim kurmalar…
Sosyal fobi, YAŞARLAR!!!
İp ucu
Sen mükemmel bir annesin
Çocuğunun seçme hakkı olsaydı yine seni seçerdi.
Tamsın, tamamsın ve yetebiliyorsun
Çocuğun büyürken onunla beraber öğreniyorsun
Kendini alan yarat, ruhunu istediğin ve sevdiğin alanlarla besle
Destekçin yok ise dram haline getirme, gücünle övün
Kendine zaman yaratan, mental dinlenme yaşayabilen ebeveynlerin tahammülleri ve toleransları daha yüksektir.
Yaşadığın şeyler kalıcı değil, geçici gelişim evreleri
Üç yaştan sonra oyun grupları ve yarım zamanlı başlangıçlarla kreş ve anaokulu desteği al
SEN DE DÜŞÜNCELERİNİ PAYLAŞ!