Cumhuriyetimiz 96 yaşında

Türk Milletinin var oldukça iftihar edeceği, sevinçle kutlayacağı, sahip çıkacağı bir gün, 29 Ekim.  Çünkü milletimizin Cumhuriyet idaresine  kavuştuğu gün bugün…
“Kolay gelmedi bu mutlu günler
 Toprağa çelenk oldu şehitler”
dediği gibi şairin… Cumhuriyet kolay kazanılmamış. Çok badireler atlatılmış. Çok engeller aşılmış...
1. Dünya Savaşı sonunda imzalanan Mondros Mütarekesi ve Sevr Antlaşmasıyla, vatanımızda hür olarak yaşama hakkımıza son verilmiş. Müstevlilerin kirli ayaklarıyla yurdumuz çiğnenmeye başlanmış. Adana, Urfa, Maraş, Antep, İzmir işgal edilmiş. İşgal donanması Çanakkale boğazını geçerek İstanbul’a gelmiş.
“Geldikleri gibi giderler” demiş Mustafa Kemal Paşa. “Bağımsızlık ve özgürlük benim karakterimdir” demiş. Türk Milletinin başına geçmiş. Milletimiz Büyük Önder’in emrinde toplanmış.
Kuvâ-yı Milliye ruhuyla, “ Ya istiklal ya ölüm” parolasıyla, yokluklar içinde, en ağır şartlar altında tarihte eşi ve benzeri görülmemiş, belki de görülmeyecek bir destan yazılmış.
İzmir’de düşmana ilk kurşunun atılmasıyla başlayan Kurtuluş Savaşı zaferle sonuçlanmış. Neticede kutlu ve mutlu Cumhuriyete ulaşılmış.
“Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
 Bir hilâl uğruna Yâ Rab ne güneşler batıyor!”
dediği gibi şairimizin… Nice güneşler kaybetmiş milletimiz. Harbiye Marşında da ifade edildiği gibi kanla, irfanla kurulmuş Cumhuriyetimiz.
Ağaçların kökleri toprak altında ve çok derinde. Ağaçların dik durmasını sağlayan toprağın altındaki kökleridir. Vatanımızın her karış toprağı şehit kanıyla sulanmış. Toprağın altındakiler olmasa, üstündekiler zor dururdu ayakta.
Vatanı kurtaran, Cumhuriyetimizi kuran Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları olmasa, vatanımız için canını ve kanını feda etmiş şehitlerimiz, gazilerimiz olmasa millet olarak varlığımızı devam ettirebilir miydik? Bayrağımız dalgalanabilir miydi gönderde? Ezanımız okunabilir miydi minarelerde? Güven içinde yaşayabilir miydik?…
Her canlı güven içinde yaşayabilmek için bir barınak bir yuva edinmiyor mu? Başını sokacak bir mekanı, evi barkı olmayan insan rahat yaşayabilir mi dünyada? Vatansız bir insan huzur içinde yaşayabilir mi? Vatansız bir millet varlığını devam ettirebilir mi?
Minnettarız onlara… Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e, silah arkadaşlarına, şehitlerimize, gazilerimize, ebedi Karşıyakalı Zübeyde Hanım’a.
Bir kez daha minnetle, şükranla anıyoruz onları Cumhuriyet Bayramında… Ruhları şad olsun. Makamları âli, mekanları cennet olsun. Bayramınız kutlu olsun. Cumhuriyetimiz var olsun.