Kışı sevmem…

“Kara kışı sevmem, damı akan evler, ayakkabısı delik çocuklar, ocağı yanmayan analar, utanan babalar gelir aklıma sevmem ben karı kışı...” der yazar.  Ben karakışı da patlayan bombaları da sevmem. Çocukların hayallerini hep yarım bırakır acımasız doğa, canavarlaşan mahluklar.

Çocukların yarım kalan hikayelerini okudukça yüreğim kanar.

Çocukların yaşamını sürdürmeye uzanan her eli öpesim, çocukların yaşamlarına kast edenleri boğasım gelir.

Annemi aldığı için de kışı hiç, ama hiç sevmem.

1987-1992 yılları arasında Van’da öğretmenliğin yanı sıra gazetecilik yaptığım zamanlarda köylere sorunlarını dinlemek için giderdim. Kardan kapanan yolları, telleri kopan telefon ve elektrik direklerini yazardım. Zemheri de yaşayan çocukları her gördüğümde içim parçalanırdı. Odada soba yandığı halde odanın dışında her tarafı buz kesilen evleri gördüm. Kalın yün çoraplarla küçücük odada oturan çocuklarla sohbet ettim. Okula giderken donmaktan zor kurtulan çocukları… Odunun, kömürün adı bile konuşulmayan köylerde tezeğin ne kadar değerli olduğunu öğrendim.

Ondan esinlenerek tezek nedir, kalorisi ne kadardır diye soran makama “Tezek bo. tur kalorisi yoktur” yazan öğretmen hikayesini yazmıştım.

Bütün bunları yaşarken çocukları düşünürüm. Doğup büyüdüğüm Batman Kozluk ilçesindeki öğretmen arkadaşlarla iletişimimi sürdürüyorum. Yüreğini işine katan elleri öpülesi öğretmenlerimiz o kadar çok ki. Allah eksikliklerini göstermesin. Bu ülkenin iyi yürekli insanların sayesinde varlığını sürdürdüğünü, sürdüreceğine de inancımı koruyorum. İyi- kötü bir çevremin olduğunu bilen öğretmen arkadaşlar, zaman zaman bana çocuklara çevremden yardım istememi yazarlar. Ben de duyarsız kalmam çevreme iletirim. Çok olumlu tepkiler aldığımı da belirteyim. İyi yürekli insanlarla tanıştığım için de kendimi çok şanslı görüyorum. Bir iki yıl önceydi Cumhuriyet ilk okulundan bana yardım isteğinde bulunuldu. Bu isteği Türkiye Yardımsevenler Derneği Karşıyaka Şubesine bildirdim, açılan yardım kampanyası ile 35 çocuğumuza bot ve mont sağlandı. Küçük Dokunuşlar Derneği de atkı bere, eldivenler gönderdi. Bostanlı Spor voleybol ve futbol topları gönderdi. Bu yardımlar yapılırken her ne kadar birileri tarafından uzaklara neden yardım yapılıyor diye sesler çıktıysa da ses etmedim. O lafları söyleyenlerin kendi çevresindeki ihtiyaç sahiplerine ne kadar yardım ettiklerini de merak etmedim değil.

Medical Point Hastanesi, Türkiye Yardımsevenler Derneği Karşıyaka Şubesi, GOLD (Geleceğim Ol Derneği), KAR-İŞKAD (Karşıyaka İş Kadınları Derneği), KARYAD (Karşıyaka Yardımlaşma Derneği), Küçük Dokunuşlar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği, Küçük Avcı Kahveciliğin sahibi Osman Avcı, Mehmet Tekinhan Onan, Arif Suyolcu, Hollanda’dan emekli İsmet Çınar, Almanya’dan emekli Suphi Dokur … abilerimin çocuklar için yaptıkları katkıları gördükçe çok mutlu oluyorum. KARYAD’ın çocuklara yardım için geçtiğimiz gün düzenlediği korosunda “Çocuklar Gülerse Dünya Güler” dediğine yürekten katılıyorum.

Çocuklara yardım derken büyük bir kayıp olarak gördüğüm dostum, abim rahmetli Cemalettin Coşkuner’i de burada anmadan geçemeyeceğim. Ender bulunan bir dost, yardımsever Rahmetli Cemalettin abim köy çocuklarına çok giysi, gıda yardımları yaptıklarını görüyordum.

Hiç unutamam günün birinde Galata çaycısında oturuyordum. İsmet Çınar abimle geldiler. İkisinin de yüzünde güller açıyordu sanki. Keyifliydiler. “Sana kahve ısmarlamaya geldik” dediler. ‘Hayırdır, kimin sevincini yaşıyorsunuz yine?” dedim. Çöp konteynerinden atık toplayan çocuğun çöp çuvallını sırtında taşıdığını görmüşler.  Çocuğu durdurmuşlar Gümüşpala’ya kadar gidip çocuğa üç tekerlekli bisiklet almışlar, çocuk çok sevinmiş. ‘Madem öyle’ dedim ‘çaylar, kahveler benden’ dedim. “Yok sen emeklisin, biz ısmarlayacağız” dediler. İsmet abim aynı iyilik etme yolundan sapmadan yürüyor. Cemalettin abim hepimizin en sonun da gideceği yerde. Mekânın cennet olsun güzel insan.

Çocuklar üşüyor. Bot, mont, atkı, bere, eldiven lazım. Çocuklarımız geleceğimiz üşümesin. Nerede olursa olsun onlar bizim çocuklarımız, bizim geleceğimiz.

Sonsözüm; Çocukların hayalleri yarım kalmasın, kalırsa dünya yıkılsa umurumda değil.