CANA CAN KATANLAR

Kötümser duygular sadece kelimelerden ibaretti benim için. Son zamanlarda yaşadıklarım. İnsanların vurdumduymazlıkları, komşusunun, dostunun taziyesine gitmemek için uydurulan sudan bahaneler, engelli yoluna park eden araçlar yüzünden tekerlekli sandalyesi ile gezemeyen engellileri, üç kuruş için insanlığı yok sayanları, İzban’da trende yolcular inmeden binmeye çalışanları, yalvararak geldiği görevde kendini Sultan Süleyman görenleri... Bu düşünceler beni karamsarlığa itiyordu. İnsanlığı resetlemek yetmez, formatlamak lazım tıpkı ağırlaşan, kitlenen bilgisayar gibi diyordum ki…

Yaşamlarını, yaşatmaya adayan iki güzel insanın çalışmaları geldi aklıma.

Kimdi bunlar? İzmir İl Sağlık Müdürü Uzm. Dr. Bediha Türkyılmaz ve Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Baş Hekim Yardımcısı Prof. Dr. Sait Eğrilmez.

Karşıyaka Sağlık Müdürlüğü’nün 20 den fazla STK’ın katılımı ile hazırladığı, “Karşıyaka Organlarını Bağışlıyor” gecesine katılamayan/katılmayanları şansız sayıyorum. Bu iki güzel insanın çalışmaları insanı yaşatmak, görmeyenlere ışık olmak için verdikleri savaşımı görünce karamsarlık sadece kelimelerde kalıyor.

İzmir İl Sağlık Müdürü Uzm. Dr. Bediha Türkyılmaz vardı o gecede. Temmuz 2013 ten beri kollarını sıvamış yarım canları tamamlamaya çalışıyor. O, 11 bine yakın bağış ile İzmir’i Türkiye’de organ bağışında birinci sıraya taşıdı.

Sıcak bir Cuma günüydü. Alsancak’ta cemaatle namaz kılmak isterken, kalabalığın arasına karışmış bir bayan gördüm. “Namaza mı gelmiş?” diye sordum “Hayır, organ ve doku bağışı için gelmiş, İzmir İl Sağlık Müdürü” dediler. Genç ve dinamik bir bayan. İmam da bağışa davet etti bütün cemaati. Namazdan sonra sıraya girildi açılan bağış standının önünde.

Ülkemizde organ bağışının günah olduğunu, organ verilen kişinin işlediği günahlardan verenin sorumlu olacağı tereddütleri yok etmek kolay değildi. Müftülerin, imamların, okullardaki yönetici ve öğretmenlerin, emniyet mensuplarının, “Savaş, gerekmediği sürece cinayettir” diyen gazilerin kapısını çaldı bu güzel insan. 

Eğrilmez hocamda vardı o gece. Hem de Kornea müzik gurubuyla sahne almıştı. Salon çakılıp kalmıştı. Prof. Dr. Sait Eğrilmez’i bilmeyen yok. Eğrilmez hocam, Âşık Veysel’in gözünü açmak için çocukluğunda göz doktoru olmaya karar vermiş, gözün profesörü olmuş. Veysel’in gözlerini açmaya yetişememiş. Engelliler ile organ bağışı ile ilgili her etkinlikte alır sazı eline Veysel’in yanık türkülerini söyler, tıpkı o gecede olduğu gibi. Katılımcılardan organ bağışında bulunmalarını ister. İzleyicilerin dörtte biri bağışta bulunur. Kornea bağışı en çok arzuladığı bağıştır Eğrilmez Hocamın. Diğer organlara da yok demez.

Eğrilmez Hocam ile Aktüel panorama dergisi için yaptığım röportaj ile tanışmıştım.

Eğrilmez hocam göremeyene ışık olmak isterken, Dr. Bediha Türkyılmaz,  yarım canları yaşatma savaşımını veriyor.

Biz ne yapıyoruz?

Emekli bir öğretmen olarak bir sevinci daha paylaşayım. Karşıyaka İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü “Her Çocuk Farklı Her Çocuk Eşit” okul öncesinde yenilikçi yaklaşım ve uygulamalarla bütünleştirme eğitimi projesi ile eski para ile 609 milyar (609 bin) İZKA’dan hibe aldı. Karşıyaka Kaymakamı Sadettin Yücel ile İlçe Milli Eğitim Müdürü Mustafa İslamoğlu başta olmak üzere emeği geçenleri kutluyorum.