Gidiyor

Gidiyor, rast gelemez bir daha tarih eşine

Gidiyor, on yedi milyon kişi takmış peşine

Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla

Gidiyor, göğsünü çepeçevre saran bayrakla

Gidiyor, izleri üstün birikmiş yaşlar

Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar

Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi

Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi

Yine bir devr açacakmış gibi en başta O var

Hıçkıran seste O var, sessiz akan yaşta O var

Siliyor ruhunun ulviliği fani etini

Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini

Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça

Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça

Yazan: Orhan Seyfi Orhon

Değerini her geçen gün daha çok anladığımız, zaman geçtikçe içimizde daha çok büyüyen Atatürk’ümüzü 77. Ölüm yılında sevgi, saygı ve büyük bir özlem ile anıyoruz.

Onu kaybettikten sonra, ülkemizin adım adım, zaman içinde planlı bir şekilde getirildiği yeri hep birlikte görüyoruz. Eğitimini tamamlayamamış kitlelerin ve de cehaletin kol gezdiği ortamda,  kentleşmeyi başaramamış bir toplum olarak yaşıyoruz.

Yeniden başlayacağız.

Neruda’nın güzel bir sözü var.

Tüm Çiçekleri kopartabilirler ama yine de baharın gelişini asla engelleyemezler.

20.yüzyılın ilk yarısının en büyük devrimidir Türk Devrimi. Bunu herkes kabul etmekte. Türkiye’yi 1.Dünya Savaşı galiplerinin elinden koparıp alan ve

yüzlerce yıllık teknik ve kültür yokluğunu büyük bir irade ve bilgelikle aşan ve

tarihe yazılan destan; Atatürk’ün öncülüğünde, onun insanüstü liderlik gücüyle    Türkler tarafından gerçekleştirildi.

O zaman yaptık, yine yaparız. Geçmişten gelen genlerimizdeki gücümüzü kullanarak, birlik, beraberlik, yön, yol, yöntem belirleyip kararlı olarak yürümek gerekiyor.

Yaptıklarımız yapacaklarımızın örneğidir. 

Evet, yeniden başlıyoruz.