Kimi insan vardır!..

Evet:                                                                              
Bu kez de, böyle enteresan bir başlık koydum, yazımın ilk satırına!..                                                  
Uzun yürüyüşlerim sırasında, attığım her adım, düşüncelerimin kapısını aralıyor!...                        
Aklıma neler geliyor neler?...                                    
Binlerce kelime, binlerce cümle, binlerce konu!.. Hepsi de, birbirinden ilginç!...                                  
Hep de, insan odaklı!...                                                
Eee!... Ne de olsa, ben de insanım!...                      
Yaşamımda, kimi zaman istedim, olmadı!..
Üzüldüm!...                                                                  
Kimi zaman istemedim, oldu!... Sevindim!..          
Gördüğüm, hissettiğim, dokunduğum ve yaşayıp tanık olduğum olaylar, düşüncelerime kaynak oldu!.                                               Hepsi de, kendi sınırlarım içerisinde!..
Okuduklarımla birleşip harmanlaştı!...                    
Dolayısıyla, yaşamıma ilişkin, fikirler su yüzüne çıktı!...                                                                        
Hepsi, doğru ve isabetli miydi?...                            
Bence, böyle bir söylem, çok iddialı olur!.              
Doğru ve isabetli kavramı, ucu açık bir ifade!..        
Çünkü, zaman, şartlar ve getirdiği olaylar, mutlaka, doğruyu ve isabeti yaratan unsurlar!..    
İstediğimiz şeyler, zaman ve şartlar uygun olduğu taktirde, bir değer ve anlam ifade ediyor!..                                                             İşte o noktada, doğru ve isabetli olguya ulaşabiliyoruz!..                                                        
Yemeğin pişmesi gibi!. Uygun ateş, uygun malzeme, gereği kadar zaman ve bilinçli aşçı ögeleri, doğruluk şartlarını oluşturuyor ve tamamlıyor!.                                                                            
Böylece, iyi pişen yemek, lezzetli, sağlıklı ve yenilebilir kıvama geliyor!..                                        
İyi de:                                                                          
Bu ne alaka?...                                                            
Yazımda, anlatmak istediğim konu,              
 "KİMİ İNSAN VARDIR!.."                                            
Başlık cümlesine uygun mu?. Diye düşünebilirsiniz!...                                                      
Yemek örneğinde belirttiğim gibi!...                        
"Kimi insan vardır!..".                                                  
Zenginlik ister!...    
Şöhret ister!..                                                
Yükselmek ister!... Başarı ister!... Seçilmek ister!... Sevilmek ister!... Sayılmak ister!... Makam ve mevki ister!... Yaşamdan keyif almayı ister!... İstediğine sahip olmayı hedefler!... Sağlık ve mutluluk ister!...                    
İster de ister!... İster de ister!.....                              
Bütün istediklerinin yerine gelmesi için gerekli zamanın, gayretin ve şartların uygunluğunu, düşünemeden!...                                   Yaşam için zorunlu biçimde oluşan ve hepimizi sarıp sarmalayan istekler zincirinin halkaları, birinden diğerine atlayıp, insanoğlunu kandırmaya devam eder gider!.                                        
Ama:                                                                            
"KİMİ İNSAN VARDIR!..." ki.!....                                  
Bütün bu saydığım isteklerin ötesinde,"herşeyin, bir kurgunun, bir yalanın, bir hayalin ve bir rüyanın parçalarından oluştuğunu, zaman ve şartların oluşmasıyla, gerçek vasfına dönüşeceğini, yaşamdaki başlama ve bitim noktasının, ayni düzlemde kesiştiğini farkeder ve hatırlar!..                                                                  
İşte:                                                                              
O noktada da, her şeyin geçici olduğunu, bitecek olan yaşamı, kirletmeden kullanmak gerektiğini, "BİR VARMIŞ, BİR YOKMUŞ!...". felsefesinin, devamlı hatırlanmasının önemini benimser!...                                                                  
Sonuç olarak!....                                                            
Bağırarak seslenmek istiyorum!....                          
Eyyy!.... "KİMİ İNSANLAR!...".                                      
Hep isteyin bakalım!. İstediğinize ulaşmak için!..                                                                            
Şunu da unutmayın ki:...                                            
İsteseniz de, istemeseniz de, son noktaya ulaşacaksınız, eninde sonunda!...                          
Vee, her şeyin geçici bir hayalden ibaret olduğunu, idrak edeceksiniz!...                                  
Arkanızdan da, "DÜNYA KİMSEYE KALMAZ!... MAL DA YALAN, MÜLK DE YALAN!... VAR BİRAZ DA, SEN OYALAN!..." ata sözlerini, hatıralara, bırakarak!...