Covid-19 belası birçok alanda bazı gerçekleri ve eksikleri, aksayan noktaları da ortaya çıkarttı. Bunlardan birisi de bizim basın dünyamızdı. İlk olarak gerçek gazete okuyucuları olan, evlerde kapalı kalan 65 yaş üstü vatandaşlara gazeteler tam olarak ulaştırılamadı. Merak edenler Covid-19’dan önceki ve sonraki gazetelerin; zaten özelikle son yılda sür'atle baş aşağı gelen tirajlarına baksınlar. Bunun yanı sıra, “Matbaalar açık” denilirken, göreve giden Cumhurbaşkanlığının verdiği basın kartını taşıyan basın mensupları için bir duyuru olmadığından; pek çoğu, özellikle de 65 yaş üstü gazeteciler görevlilerce engellendi, rahatsız edildiler. İkincisi ise, daha önemli. Basın çalışanlarının ve çalışamayanların ve de basında işsiz kalanların durumu idi. Ülkemizde özellikle son dönemlerde; önemli bir kamu görevi yapan basın mensuplarına uzun yıllar devletçe tanıtan bazı destekler, nedense kırpıla kırpıla kuşa çevrilmişti. Telefonda basın indirimi kaldırılmış, ulaşımda basın indirimi kaldırılmış, basın kartı taşıyanlara tanınan pek çok kolaylık kaybolmuştu. Bunun yanı sıra; sayıları gittikçe artan basın dernekleri, kriz karşısında hem top yekun bir araya gelerek hareket edememiş, daha da önemlisi dağ gibi büyüyen işsizliğe çare bulamamışlardı. Kuruluşunda emeğim olan Türkiye Spor Yazarları Derneği’nin üyelerinin halen çok büyük bir bölümü işsiz durumdadır. Diğer dallarda çalışan ve çalışmak zorunda olan arkadaşlarımız serbest gazeteci olarak bile iş bulamıyorlar. Türkiye Spor Yazarları Derneği’ni yönetirken yaptığımız çalışmalarla pek çok emekli üyemize, gücümüz yettiği için o günlerde maaş bile bağlamıştık. Bugün hiçbir basın derneğinin böyle bir gücü yok. Peki devlet? O, işin bu yanı ile hiç ilgili değil.
Gelelim bu konuda bizi utandıracak yurt dışına. AIPS adıyla anılan Dünya Spor Yazarlarının son araştırmalarına baktım. Covid-19’dan dolayı işsiz kalan basın mensuplarına başta İrlanda olmak üzere pek çoğu İngiltere, Slovenya, ABD hem mali destek, hem de donanımlı ofisler açarak çalışma kolaylığı sağlamış. Rusya da evden çalışanlara destek vermiş. Bir tek Afrika ülkesi Sierra Leone, bırakın yardımı virüs haberleri yazmasınlar diye gazetecileri engellemiş. Dünyanın pek çok yerinde yazılı basın İnternet ortamında çalışmaya devam zorunda kalmış.
Covid-19’dan bizim basının çıkaracağı ders, böyle bir durumda tüm basın derneklerinin bir araya gelmesi, bir işletme gibi düşünerek organize olması ve böyle zor günlerinde üyelerine ve emekli kardeşlerine sahip çıkması yolunda projeler üretmesidir. Görevde olan hükumetlerin de kamunun sesi olan basına ve çalışanlarına da (muhalif veya destekçi) ayırmadan, onur kırmadan yardım etme yolları bulmasıdır.
SEN DE DÜŞÜNCELERİNİ PAYLAŞ!