Can Sıkıntısı...

İnsanın içindeki enerjiyi dibe vurduran ruh halidir.
Mutsuzluk…
Huzursuzluk…
Karamsarlık…
Kötümserlik…
Tren vagonları gibi sıralanır…
Kafanızda, yüreğinizde yol alır.
Zayıf olanlar, depresyona yakalanır.
Kendini bilen,  paçayı kurtarır.

           ***

Bugünlerde…
Can sıkan her şey yaşanıyor.
Anlatmaya gerek yok.
Sokakta gözünüzde…
Ekranda karşınızda…
Gazetelerde önünüzde.
Mutlu olmak için zaman, mekân bırakmıyor.
Zaten…
Herkesin ağlaştığı dönemde gülersen…
“ Kafayı yemiş” derler.

          ***

Çevremizdeki ortak dil:
“ Canım sıkkın, canım sıkılıyor, derdim can sıkıntısı” olunca…
İnsanın da canı sıkılıyor.
Benim de canım sıkkın.

      ***

Tedavisi için hapı, şurubu keşfedilmeyen…
Can sıkıntısını tarif edeyim.

           ***
Olumsuz düşünmeyi…
Tahrik eder.
Kavga çıkarmayı…
Teşvik eder.
Ortalık karıştırmayı…
Tarif eder.
Çatacağın kişi, olayı…
Tayin eder.
Sallayacağın küfürleri…
Takdim eder.
Adabı, terbiyeyi…
Tahrip eder.
Utanmaz davranışları…
Taklit eder.
İyi niyetleri…
Tahrip eder.
Zapt etmeye çalışırsın…
Taarruz eder.
Tahammül edersin…
Taciz eder.

          ***

Can sıkıntısı yüzyılın vebasıdır.
Hele memleketimizde…
“ Canım sıkılmıyor” diyen varsa…
Ermiştir, evliyadır!