35,5'dan kadın haykırışı: Sana ne!

İlçesinde, her caddeye, sokak başına afiş astırdı:
Sana ne!
Biri sorgularcasına…
Gece yarısı sokakta dolaşırım, gezerim. Sana ne
Diğeri özgürlüğün sesiyle…
Börek de açmam, dekolte de giyerim. Sana ne
Güçlü kadın özgüveniyle…
İstediğim zaman kahkaha atarım. Sana ne

        ***
Her afişin altına imzasını koydu.
İzmir Karşıyaka Belediye Başkanı Hüseyin Mutlu Akpınar.
Yüzlerce panodaki laflar…
Sosyal medya denilen elektronik muhabbeti sarstı, salladı.
Suskunlaşmış toplumda…
Tatlı bir başkaldırı örneği gibi.

         ***

Anlamlı kadın pozlarıyla…
Çok dikkat çekiyor.
Durakta, parkta, çarşıda, pazarda.
Okuyanı düşündürüyor, görenleri duygusuna ortak ediyor.
Demokratik ülkeye yakışır sevimli, seviyeli, içten, değişik tasarımıyla.

          ***

Bugün 8 Mart, Dünya Kadınlar Günü.
Her yanda kutlanacak, yarın unutulacak.
Şiddet, hiddet, dayak, cinayet gırla gidecek.
Karşıyaka Belediyesi bu amaçla farkındalık yaratmış.
Özel soru ve görsellikle afişleri hazırlamış.
Sana ne!

         ***
Son zamanların en çarpıcı toplumsal çıkışı.
İsyan denilemez, çünkü öyle kışkırtma havası yok.
Başkan Akpınar’a sordum.
Nereden çıktı bu fikir?
-8 Mart’ta herkes karanfil dağıtıyor, nutuk atıyor, seminer düzenliyor, ahkâm kesiyor… Artık nafile söz dönemi bitmeli. Gerçekleri, korkusuzca ortaya koymalı.
-Öncü rol mü üsleniliyor?
- İzmir kadınının efevari tavrı, şarkılara bile konu olmuştur. Karşıyakalılar bu psikolojiye tercüman oluyor.
-Ya inceleme, soruşturma gelirse?
-Kadın hukuku, özgürlüğü için ne gelirse gelsin. Cezası varsa razıyım.  Çekincemiz olsa, bunu yapmazdık.
-Afişlerdeki sloganlar nereden akla geldi?
-Kadının doğal hakları üzerine yasaklayıcı fetvalar yağdırılıyor. Yok, el ele gezemezmiş… Neşeyle kahkaha atamazmış, kendine yakışanı giyemezmiş… Yeri erkekten sonra gelirmiş falan, filan… Kadın ikinci sınıf insan mı? Mal, eşya mı?  Bizler için en önemli varlığımız.
-Bu afişler Türkiye’ye örnek olur mu?
-Keşke… Giderek donuklaştık, suskunlaştık. Özellikle kadına hak tanımada, saygıda. İlkel tabu ve inançların kırılması gerek. Birileri de artık ses vermeli.
-Nereye kadar?
-Sonuna kadar… Demirden korkan, trene binmez.

            ***
Eyvallah.
İzmir’e yakışır farklı algı çalışması Karşıyaka’dan, namıyla 35,5’dan.
Sonu hayır ola!