Sistemlere esir olduk, eziliyoruz!..

Biz yarattık!. Yaşamımızı allak bullak eden kural, prensip, kültür, ekonomi, sosyal ve eğitim alanlarında, pek çok yanlışların mimarı olduk!. Mutsuzluk ektik, eziyet ve üzüntü biçiyoruz!. Siyasal sistemlerdeki yanlışlar, kötü yönetimin baş sorumlusu!. 

Çünkü, seçim sistemindeki mantıksız yasal uygulamalar, uygunsuz ve zararlı kişiler tarafından idare edilmemizin nedeni!. ...

Hukuk sistemi ise, başlı başına bir problem!. Hak, hukuk ve sorumluluk paylaşımını berbat eden, uygulandığı alanlarda, haksızlıklar yaratan ve dolaylı olarak, mutsuzluğa neden olan kaynak haline geldi!. 
Eğitim sistemi de, ülke genelinde, hakça ve adaletli biçimde uygulanamadı!. Eğitmenlerin kalitesi, istenilen seviyede olamadığı için, öğrencilerin bilgi seviyesi, medeni ülkelerin çok gerisinde kaldı!.. Ekonomi sistemi de, eğitime bağlı olarak, gelir dağılımında, uçurumlar oluşmasına sebep oldu!. 

Bilgi, algılama ve bilinç yapısını olumsuz etkileyerek, toplumsal barışın yok olmasına yol açtı!. Üstelik, yüksek eğitimli kitlelerin de, doğru sandıkları yanlış bilgiler edindikleri, ortaya çıktı!. Yetenekli insanların, ekonomik ve sosyal şartlarının kötü olması nedeniyle, kaliteli eğitim alamadıkları, görüldü!. 

Böylesine haksız bir uygulamanın sonucu, ülkemizde, zararlı, bilgisiz, algı bozukluğu yaşayan ve her türlü tercihlerini de hatalı biçimde kullanan insanlarımızın sayısı, giderek arttı!. Böyle olunca da, zincir halkaları gibi, bütün sistemler, birbirini takip ederek, fayda yerine zarar veren yapıya dönüştü!. Hepimizi ezdi!.. Mutsuz etti!. Bu yapısını da sürdürüyor!.. 

Hepimiz, bu durumun meydana gelmesinden, sorumluyuz!. Pay sahibiyiz!. Kusurluyuz!. Seçmeyi, sevmeyi, saymayı, araç kullanmayı, eğitilmeyi, doğru algılamayı, hak ve adalet kavramını, vicdan sorgulamasını ve öz eleştiri yapmasını, bilmiyoruz!. Dolayısıyla, kendi yarattığımız sistemlerin altında EZİLİYORUZ!. 

Adeta esir olduk!. Mutsuz yaşıyoruz!. Yani, korkudan dolayı, sadece nefes alabilmek için yaşıyoruz!... Böylesine yaşamak denirse, tabii ki!... Artık, Allah(cc)'a sığınmaktan da vaz geçmeliyiz!. Unutmayalım ki, dünyada 7,5 milyar insan yaşıyor!. Sadece, 80 milyonluk Türkiye değil!. 

Aklımızı başımıza toplayalım!. Bedenimizi ve aklımızı, Allah(cc) yarattı!. Doğru kullanalım diye!. Buna rağmen, eğer bu şansımızı iyi kullanamıyorsak, yüce rabbimizden yardım istemek hakkımız yoktur, demektir!... Yani, hak ettiğimiz biçimde, yarattığımız sistemlerin altında ezilerek, yaşamımızı sürdürmek zorunda kalıyoruz!. Değiştirmek için çaba göstermediğimiz sürece!...