İyi niyet!...
Çok güzel ve kısa, iki kelimelik bir cümle!..
Her insanda olmasını istediğimiz özellik!..
Keşke!... Keşke, bu mümkün olabilse!..
Ama, herkeste!...
İşte o zaman, dünyamız, mutluluk yuvası olabilir!...Cennet gibi!..
Daha doğrusu, olabilirdi!...
Oysa:
Tam tersine!...
Ne yazık ki, Dünyamız, genellikle, "iyi niyet" liler için, mutsuzluk yuvası haline dönüştü!...Yani, cehennem gibi!... Çünkü, genellikle başa bela oluyor!..
Hep kaybettiriyor!...
Kötü kaderin ilk satırını yazıyor, sanki!..
Hem de, her zaman!... Her yerde!... Vee, her konuda!...
Eğer, kişilik yapımıza, iyi niyet hakim olduysa, büyük bir ihtimalle, kaybetme olasılığımız, çok yüksek demektir!...
Yaşadığımız zaman diliminde ve bulunduğumuz koşullarda görülen sonuçlara göre, maalesef, durum bu!.
Peki:
Neden böyle oluyor?...
Neden, genellikle, iyi niyetliler, hep kaybediyor?.
Neden, bedel ödemek zorunda kalıyor?..
Neden, hep kullanılan tarafta yer alıyor?.
Neden hep zarar ediyor ve mağdur oluyor?..
Neden hep üzülen taraf oluyor?..
Neden, bir de üstüne üstlük, aptal, saf, enayi, damgası yiyor?.
Neden, bilgisiz, bilinçsiz, eğitimsiz, cahil sıfatı da eklenerek, aşağılanıyor?...
Hataları nedir?...
Söyleyeyim!...
Çünkü:
Karşısındaki kişileri de, kendisi gibi iyi niyetli sanıyor!...
Kendisine zarar vermeyeceklerini, hakkını elinden almayacaklarını düşünüyor!.
Yaklaşımını, verdiklerini, istismar etmeyeceklerine inanıyor!...
Bencillik, sahtekarlık, yalancılık, kurnazlık, uyanıklık gibi kötü huylu olabilecekleri, aklına gelmiyor!...
Daha doğrusu, yaşadığımız dünyanın, bu tür kötü YAPIDAKİ insanların, emri iradesinde olduğunu, fark edemiyor!....
Hem de, her konuda ve her alanda!...
İşte:
İYİ niyetli insanların, kötü kaderlerini belirleyen en büyük hataları, bu yaklaşımlarıyla, ortaya çıkıyor!.
Bedeli, ağır kayıplarıyla, ödenmiş oluyor!.
Bu durum, hem bireysel bazda, hem de toplumsal konularda, acı reçetesiyle kendisini kanıtlıyor!.
Hayatlar kayboluyor!.. Yuvalar yıkılıyor!.. Aileler yok oluyor!... Ülkeler çöküyor!... Milletler, hüsrana uğruyor!... Yaşam felsefesi bozuluyor!... Hayat dediğimiz şey, mutluluk yerine, kara bulutların gölgesinde, umutsuzluk alanı haline dönüşüyor!.
Ne yazık ki!...
Karamsar bir yazı oldu!...
Ama, ne yapabilirim ki?....
Gerçekler, bunlar!....
Sevimli bir gerçek var mı ki?....
Meşhur ata sözünü hatırlıyorum!...
"GERÇEKLER, DAİMA ACIDIR!...".
Aksini söyleme şansımız var mı?...
İŞTE!.....
"İyi niyetin bedeli!.." Bu!...
SEN DE DÜŞÜNCELERİNİ PAYLAŞ!