Burukluk...Hüzün...İnsanın ruhunu ezen anılar...
Beyinlerde iz bırakan üzüntüler...
Hiç unutulmayan, karanlık hatıralar...
Hatırlandıkça, göz yaşlarını besleyen acılar...
Fedakarlıklarını gizlice yaşayan bedenler...
Evlat uğruna, canını veren kadınlar...
İşte bütün bu ifadeler, buruk annelerin, gerçek sıfatını,...
tarif ediyor...
Yarın;
"Anneler günü" kutlanacak...
Her yıl olduğu gibi, daha ziyade, ticari kazanç kapısı biçiminde...
Alınan hediyeler, eğlenceye dönüşen, kutlamalar...
Hepsi, ama hepsi, yaşayan, "anne" olduğu için keyif alan,
evlatlarının hayrını, mürüvvetini, sağlığını, başarısını ve
mutluluğunu gören kadınlar için...
Evlatları ile birlikte, ayni zaman dilimini, yaşam içerisinde,
birlikte paylaşabilen, görebilen, hissedebilen, anneler için...
Ne güzel!...
Keşke, bütün kadınlar, ayni şansa sahip olsa...
Ama, ne yazık ki, bazıları için, işin gerçeği, hiç de öyle değil.
Ya, "Anneler günü" geldiğinde, acı ve buruk duygularla,
başlarını öne eğerek, göz yaşlarını,
yüreklerine akıtan kadınlara ne demeli?...
Hele hele, evlat hasreti çeken, var olan evlatlarını kaybeden,
hayırsız evlat sahibi olan, ya da, evlat sahibi olabilmek uğruna,
hayatlarını kaybeden kadınları nasıl değerlendirmeli?...
Anneleri özenen, fakat, kendilerine, anne diyecek,
tek bir çocukları bile olmayan kadınları,
hangi konuda teselli etmeli? ...
Böyle bir şey, mümkün mü?
Pek tabii ki, değil...
İşte;
Bütün bu tarifler, esas, "anneler günü" nün,
kutlanması gereken, böylesine kadınlar için...
Açıkçası, "ateş", onların içerisinde yanıyor...
Hiç sönmüyor...Her "anneler günü" nde de,
alevleri yükseliyor...İçten içe, Kor'a dönüşüyor.
"Buruk Annelerin Değeri", böyle özel günlerde,
üzüntü ve eziklik pompalayarak hatırlanıyor...
Vee... Ben;
Bu vesileyle;
Evlatları için, yaşamları boyunca, fedakarlık yapmış olup,
ebediyete kavuşan rahmetli annelerin,
evlat uğruna, hayatlarını kaybeden, veya,
istedikleri halde, evlat sahibi olamayan kadınların,
evlatlarını, şehit veren, ya da çeşitli nedenlerle,
rahmete uğurlayan tüm annelerin,
"anneler günü" nü kutluyorum...
Hem de, tüm içtenliğimle...
"BURUK ANNELERİN DEĞERİ" ni hatırlayarak...
SEN DE DÜŞÜNCELERİNİ PAYLAŞ!