Murat Bakan: ''Polis intiharları çaresizlikten ötedir''

TBMM İçişleri Komisyonu Üyesi CHP İzmir Milletvekili Murat Bakan, polis intiharlarının önlenmesi, polisleri intihara sürükleyen mevcut sorunlarının tüm şeffaflığıyla ortaya çıkarılması ve çözüm yöntemlerinin ortak akıl çerçevesinde geliştirilmesi amacıyla meclis araştırma önergesi verdi. Önergeye 22 CHP’li milletvekili de imza attı.

Yaşanan polis intiharlarının maddi imkanla veya imkansızlıkla izah edilemeyecek kadar insani ve çaresizlikten öte bir şey olduğunu vurgulayan Bakan, ağır çalışma şartları nedeniyle polislerin psikolojilerin bozulduğunun, intihar ve cinnet vakalarının meslek içerisinde çok sık görüldüğünün, aile ve sosyal hayatlarında sıkıntıların, şiddetli geçimsizlik ve boşanma vakalarının çok sık yaşandığının, yaşam kaliteleri ve standartları ile mesleki motivasyonlarının düştüğünün tespit edildiğini ifade etti.

10 GÜNDE 1 POLİS İNTİHAR EDİYOR

Emniyet-Sen’in raporuna göre, 1996–2016 yılları arasında Türkiye’deki polis intiharlarının istatistiklerini paylaşan Bakan, Türkiye’de her 10 günde bir polisin intihar ettiğine dikkat çekti. Bakan, 1996’dan bu yana 650’den fazla polisin intihar ettiğini, bunun en az üçte biri kadar ise intihar girişimi olduğunu belirterek, polis intiharlarının en çok mesleğin ilk dört yılında yaşandığını söyledi.

‘TÜKENMİŞLİK HİSSİ’

Kamu Denetçiliği Kurumu’nun 2013/171 şikayet numaralı ve 30/12/2014 tarihli kararlarına atıf yaparak polislerin yeterince dinlenememe sonucunda beden ve ruhsal yıpranma ile tükenmişlik hissine kapıldıklarını söyleyen Bakan, “Polislerin toplumsal olaylarda orantısız güç kullanma nedenleri arasında fazla mesai ve ağır çalışma şartlarının etken olduğu, ruhsal ve bedensel sıkıntılar yaşadıkları tespit edilmiş ve bu husus bilirkişi tarafından da teyit edilmiştir” ifadelerini kullandı.

POLİS İNTİHARLARI ÇARESİZLİKTEN ÖTEDİR!

Yaşanan polis intiharlarının maddi imkanla veya imkansızlıkla izah edilemeyecek kadar insani olduğunu vurgulayan Bakan, sözlerini şu şekilde tamamladı: “Polis intiharları, çaresizlikten öte bir şeydir. Hayata bağlı gençlerin, hayatla bağını pamuk ipliğine bağlı hale getiren nedir? İçselleştirilmiş baskı mıdır? Sürekli bir dinlenme, izlenme korkusu, soruşturma yeme korkusu, suç işleme korkusu, sürülme korkusu, ceza alma korkusu, gidilemeyen dört duvar ev ile iş arasında geçen bir ömür… Yeni neslin bu şartlara alışmasını beklersek, daha çok intihar görürüz. Bu duruma acil bir çözüm üretilip, yürürlüğe konması elzemdir.”