Karşıyaka Maviköşe hayırseveri Bensan Kopri vefat etti...

Karşıyaka Maviköşe Semti’nin çok sevilen simalarından, hayırsever ve yardımsever kişiliğiyle herkes tarafından çok sevilen BENSAN KOPRİ’yi 68 yaşında yitirmenin acısını yaşadık.

Karşıyaka Haber

24 Şubat 2015 günü yitirdiğimiz BENSAN KOPRİ için 26 Şubat 2015 Perşembe günü, Saat:11.00’de Karşıyaka, Saint Helene Katolik Kilisesi’nde düzenlenen cenaze töreninde Bensan’ın yarım asırlık Karşıyaka’lı dostları ve arkadaşları da hazır bulundular. Son yılların en kalabalık cenaze töreninde, tam anlamıyla bir hoşgörü birlikteliği vardı. Tören, Görevli Papazlar tarafından “Türkçe ayin ve dualarla” icra edildi. Cenaze töreninde BENSAN KOPRİ’ nin Kardeşleri Elian Kopri ile Sissi Kopri Kuntze ve KOPRİ Ailesi mensupları ev sahipliği yaptılar. Yaptıkları birbirinden anlamlı konuşmalarla Bensan’ı anlattılar. Bensan’ın Eniştesi Almanya’nın Kıbrıs Cumhuriyeti Konsolosu Michael Kuntze’de hazır bulundu. Bensan’ın çocukluk arkadaşlarından Jano Çavuşoğlu, John Aslan, Sancar Maruflu ve Necdet Debreli,  Müslüman ve Katolik konuklarla tek tek ilgilendiler. BENSAN KOPRİ’nin cenaze töreninden sonra, BENSAN’ın çocukluk arkadaşı SANCAR MARUFLU, Bensan Kopri’yi şöyle anlattı. “- Bensan ve Bensan’ın 7 yıl önce ölen kuzeni Edi Kopri ile Karşıyaka Maviköşe’de birlikte büyüdük. Altmışlı-yetmişli yıllarda tam bir “hoşgörüsel yaşantı” vardı. Müslüman, Musevi ve Hiristiyan hepimiz birlikte kardeşçe yaşayarak büyüdük. Hepimiz, herkes “her şeyini” birbiriyle paylaşırdı. Ailelerimiz de aynen biz çocuklar gibi birbirlerine yakındı. Bayramlarımızı, yılbaşılarımızı, Noelleri, kandilleri, ramazanları hep birlikte yaşar ve kutlardık. Birlikte iftar açar, birlikte paskalya yumurtası vurdururduk. Birlikte aynı okullara giderdik. Aynı sınıflarda, aynı sıraları paylaşırdık. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hiç kimse birbirinin sahip olduğu dini ve inançlarını sorgulamazdı. Hepimiz birbirimize saygılıydık. Altmışlı, yetmişli yıllara kadar Karşıyaka’da oldukça önemli sayıda, farklı dinlerden nüfus vardı. İşte Biz böyle güzellikler içinde büyüdük. Birbirimizi hep sevdik ve saydık. Canım Arkadaşım Bensan Kopri, Karşıyaka’dan ayrılmayı asla düşünmedi. Onun gibi Yabancı dil bilen akraba ve arkadaşları dış ülkelere gitmeyi tercih ederlerken, Bensan; ilk-orta- lise ve yüksek öğrenimini İzmir’de yaptı. Askerlik görevine Karşıyaka’dan gitti. İzmir’de kendisine meslek olarak otomotiv sektörünü seçti. Otomotiv araç ve parça alım satımında uzman oldu. Hep önemli yerlerde çalıştı… Maalesef hiç evlenmedi. Fakir-fukara ve mağdurlara her daim yardım etti. Hayırlar yaptı. Hiç reklam yapmadan fakir Türk çocuklarına burs verilmesini sağladı. Paylaşımcı ve dayanışmacıydı. Arkadaş olarak tam 60 yıl hiç kopmadık. 3 yıl önce kalp-damar ve dolaşım sistemi bozuklukları nedeniyle rahatsızlandı. Ameliyatlar oldu. Ayağından bir parça kesildi. Buna rağmen bastonuyla hayata tutunmak istedi. Son günlerinde telefonla konuşuyorduk. Morali düzelmişti. Yeniden sosyal hayata dönmek istiyordu. Ona akülü bir tekerlekli sandalye bile ayarlamıştık. Medya’dan, engellilere yardım yaptığımızı öğrenmiş, banka hesap numarasını alıp, önemli bir bağış ta çıkartmış… Tam Teşekkür için arayacaktım, ÖLÜM HABERİNİ aldım. Kahroldum…Tesellisiz ve telafisiz bir acı içindeyim… BENSAN’ı çok arayacağım. Çok özleyeceğim. BENSAN’ın, çok derin bir “İzmir tarihi bilgisi” vardı.. Semt semt, İzmir’in her yerini çok iyi bilirdi. Elinde çok güzel fotograflar vardı. Birlikte bir “İZMİR’DE HOŞGÖRÜ YAŞAMI” kitabı hazırlıyorduk. Dünden günümüze İzmr’de ki sosyal yaşamı yazacaktık. Maalesef kısmet değilmiş.                     Ahhh. Nerede O eski günler?… Kopri Ailesi, Aslan Ailesi, Reggio’lar, Yurdun’lar, Broggoitti’ler, Pietro’lar, Kahyaoğlu’lar, Padulano’lar, Maruflu’lar, Bordous’lar, Karcıoğlu’lar, Özsağman’lar, Atıl’lar, Özsakallı’lar, Tekşen’ler, Türkay’lar, Korsini’ler, Tuzcu’lar, Donyo’lar, Abuaf’lar, Rua’lar, Ergezen’ler, Elyaban’lar, Çavuşoğlu’lar, daha daha ne güzel aileler… Bensan- Edi- Elian- Rossana- Lilian- Sissi-Terasa- Kudret, John, Jan, Janin, Süer, Ersin, Davit, Ester, Yuda, Rakella, Erim, Lidia, Yeşim, Roza, Rika, Maryo, Uggo, Tino, Anthony, Anita, Pol, Küçük Terassa, Christiana, Ekrem, Bülent, Tanaş, Levent, Mahir, Ali, Fadıl Ağabey, Hasan Amca, Cavit Amca, Coşkun Ağabey, Pol Amca, Mahmut Ağabey, İsmet Bey, Halit Amca, Celal Amca….. daha kimler kimler…. Biz, Hepimiz Maviköşe’nin gülleriydik… Yazı: SANCAR MARUFLU