Bir seçilmişin beyhude çığlığı...

Biraz topa girelim…
Karşıyaka’da yapılacak stat için.

          ***

Gerçi…
Karar verildi, ihalesi yapıldı.
Parayı bastıracak TOKİ, bir hafta içinde kazanan firmayı açıklayacak.
Karşıyaka’nın yeni stadı…
103 yıllık kulüp tarihinin doksanına tanıklık eden mevcut yerine…
15 bin kişilik olarak inşa edilecek.
Şehrin tam göbeğine…
Dört bir yanı konutla çevrili dar alana.

              ***

Bakanlık, iktidar vekilleri, kulübün başkan, yöneticiler, bazı belediye meclis üyeleri, taraftarın çoğunluğu…
“ İlle de burası” diyor.
Örnekköy’deki 30 hatta 50 bin seyircili, her türlü sosyal donanımın yer alacağı büyük arazi istenmiyor.
Ortak görüş:
“ Şehrin merkezi olsun… Para getirsin”

              ***
Karşıyaka Belediye Başkanı Hüseyin Mutlu Akpınar, ısrarla direniyor.
Soruyor;
“ Neden… Neden… Neden?”
İstiyor ki;
Birileri çıksın, kendini ikna etsin.
Şehrin ortasındaki stadın trafiği kilitlemeyeceğini…
Şehircilik ilkelerine aykırı olmadığını söylesin.
Tekrarlıyor;
“ Neden, niçin, niye ille burası... Neyin yararına… Kimin kazancına…”

                   ***

Başkan Akpınar ha bire çırpınıyor…
Umutsuz, sonuç olduğunu bilerek.
Stadın temeli atılsa…
Anahtar teslimi yapılsa da…
Fikrinin değişmeyeceğini söylüyor.
Ve hatırlatıyor:
“ Hayatın keşkesi yok.
Yarın, keşke daha iyi incelesek, tartışsaydık…
Keşke hesabı iyi yapsaydık…
Keşke insanların huzurunu düşünseydik…
Keşke o güzelim Yalı’yı tıkamasaydık…
Keşke paradan çok yaşadığımız yeri korusaydık…
Keşke keşke diye saçımızı başımızı yolmayalım”

           ***

Kuzu kesilmiş, postu yüzülüyor.
Ağlamanın, haykırışın faydası yok.
Halkın oylarıyla seçilmiş bir belediye başkanı feryat ediyor.
Duyan, takan yok!
Üstelik…
Yediği küfürlerin bini bir para.
Hala soruyor:
Neden?

            ***

Ben de merak ediyorum.
Neden?
Ama biliyorum ki…
Beyhude çırpınış, anlamsız ıstıraptır!